انتقال بذر توسط علفخواران اهلی در اکوسیستم های مرتعی منطقه زاگرس مرکزی
نویسندگان
چکیده
به منظور بررسی انتقال بذور گیاهان توسط علفخواران اهلی (گوسفند و بز) در منطقه زاگرس مرکزی، 12 مکان مرتعی در 200 کیلومتری غرب شهر اصفهان انتخاب و در هر مکان در چهار زمان مختلف (نیمه ماه های خرداد، تیر، مرداد و شهریور) به طور تصادفی یک نمونه ترکیبی از ده گروه سرگین تازه علفخواران اهلی جمع آوری گردید (در مجموع 48 نمونه). نمونه های سرگین در اتاق تاریک و در معرض جریان هوای آزاد خشک شده و سپس از هر کدام یک نمونه 150 گرمی برای اعمال تیمار سرمادهی انتخاب و به مدت 2 ماه در دمای 3 درجه سانتی گراد در یخچال نگهداری شد. ترکیب بذری نمونه های سرگین در آزمایش های جوانه زنی در گلخانه به مدت 8 ماه تعیین گردید. در مجموع تعداد 2039 بذر متعلق به 50 گونه گیاهی (16 خانواده و 48 جنس) از نمونه های سرگین جوانه زد. ترکیب بذری نمونه ها بیشتر شامل گونه های علفی و خوشخوراکی بود که به جز تولید بذرهای ریز و زیاد و انتقال از طریق سرگین، شرایط مناسب انتقال روش های دیگر را ندارند. به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد بذر جوانه زده در نمونه های تیر و خرداد دیده شد. هم چنین بیشترین و کمترین تعداد گونه بذری به ترتیب در نمونه های شهریور و خرداد ثبت شد. با این حال تنها تفاوت معنی داری بین ترکیب بذری نمونه های سرگین شهریور و خرداد مشاهده گردید. با توجه به زادآوری جنسی اکثر گونه های گیاهی ثبت شده در پوشش گیاهی منطقه، انتقال بذر از طریق سرگین علفخواران اهلی می تواند نقش مهمی در احیای طبیعی پوشش گیاهی، در صورت فراهم بودن سایر شرایط محیطی و مدیریتی، داشته باشد. نتایج این تحقیق می تواند ضمن افزایش دانش انتقال بذر گیاهان، به طور ویژه در احیای پوشش گیاهی اکوسیستم های چرایی کشور به کار گرفته شود.
منابع مشابه
انتقال بذر توسط علفخواران اهلی در اکوسیستم‌های مرتعی منطقه زاگرس مرکزی
To assess seed dispersal by domestic herbivores (sheep and goat) in Central Zagros region, 12 different rangeland sites, located 200 km west of Isfahan city, were studied. For each site, a pooled dung sample of 10 freshly pellet groups from domestic herbivores was collected in four different periods (mid June, July, August and September) during grazing season (in total, 48 pooled dung samples)....
متن کاملانتقال بذر توسط علفخواران اهلی و وحشی در منطقه حفاظت شده و پارک ملی تنگ صیاد
ساختار و ترکیب پوشش گیاهی اکوسیستم¬های چرایی که دارای سابقه طولانی چرا هستند، در نتیجه کنش متقابل بین علفخواران مختلف شامل گونه¬های اهلی و وحشی درطول دوره تکامل آنها شکل گرفته است. عوامل مختلفی در انتقال بذر گیاهان دخیل هستند. از مهمترین آنها می¬توان به جانوران علفخوار اشاره نمود که قسمت اعظم انتقال بذر گیاهان مرتعی را دربرمی¬گیرند و نقش بسزایی در پویایی و ثبات جوامع گیاهی و بطور غیرمستقیم جوام...
15 صفحه اولانتقال بذر توسط علفخوران با جثه متفاوت در زیستگاههای مرتعی منطقه مرکزی کشور (مطالعه موردی: پارک ملی کلاه قاضی اصفهان)
در این مطالعه، پتانسیل انتقال بذر گیاهان توسط سه گونه علفخوار وحشی با جثه متفاوت (خرگوش دشتی، آهوی ایرانی و کل و بز کوهی) در زیستگاههای مرتعی پارک ملی کلاه قاضی اصفهان بررسی گردید. پنج منطقه زیستگاهی اصلی برای هر علفخوار انتخاب و در هر مکان ۱۰ نمونه سرگین تازه در ماههای فروردین تا خرداد و مهر تا آبان (۵ ماه فصل رویش) جمع‌آوری گردید. سپس ترکیب بذری نمونههای سرگین در آزمایشهای جوانهزنی در گل...
متن کاملانتقال بذر توسط علفخواران اهلی و اهمیت آن بر پویایی پوشش گیاهی در مراتع شهرستان فریدن
علفخواران در اکوسیستم هایی که سابقه طولانی چرا دارند باعث بروز تغییراتی در چرخه تولید مثل زایشی گیاهان شده و بدین ترتیب پویایی بانک بذر خاک را تحت تأثیر قرار می دهند. با این حال این نقش علفخواران و اهمیت آن در پویایی و ترکیب پوشش گیاهی اغلب نادیده گرفته شده است. علفخواران مقادیر زیادی از بذر گیاهان را خورده و در داخل یا مابین مکان هایی که در آن چرا می کنند، انتقال می دهند. این موضوع بویژه در اک...
15 صفحه اولاثراث کپه کاری با گونه جاشیر (Prangos ferulacea) بر ترکیب پوشش گیاهی اکوسیستم های مرتعی زاگرس مرکزی
کپه کای با گونه جاشیر یکی از روش های احیای مرتع در زاگرس مرکزی است. به نظر می رسد که در زمان کشت این گونه، به انطباق شرایط بوم شناختی آن با محیط های تحت کشت کمتر توجه شده و نیز پس از کاشت به پایش اثرات کشت این گونه بر ترکیب گونه ای بعد از کپه کاری پرداخته نشده است. در این مطالعه تأثیر کپهکاری با این گونه بر ترکیب گونهای در مراتع تنگ صیاد در استان چهار محال و بختیاری مورد بررسی قرار گرفت. نمون...
متن کاملبررسی تغییرپذیری کیفیت خاک سطحی در اکوسیستم های انتخابی در منطقه زاگرس مرکزی
به منظور دست یابی به مدیریت پایدار اراضی و بهبود کیفیت آنها، ارزیابی کمّی عوامل و شاخص های مؤثر در پایداری اراضی ضروری است. در بررسی حاضر آثار عوامل مختلف مانند نواحی جغرافیایی، کاربری و مدیریت اراضی بر تغییر پذیری برخی شاخص های کیفیت خاک در زاگرس مرکزی ایران مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور 12 منطقه مطالعاتی در مناطق واقع در استان های چهارمحال و بختیاری (سبزکوه و بروجن)، اصفهان (سمیرم) و کهکیل...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
بوم شناسی کاربردیجلد ۲، شماره ۳، صفحات ۴۹-۶۴
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023